6 ene 2015

nadal en Mirás








Teño 37 anos, estou embarazada de 8 meses do meu primer fillo que non sabemos se será neno ou nena, remata o día de Reis e o nadal, achégase cada vez máis o momento de recibir a este bebé tan querido. Nos últimos días pasados entre familia en Mirás deime conta de ónde reside para min o espítiru do nadal. Non é na árbore, nin nos regalos, nin nas bandexas de postres, nin na lista de propósitos, nin nas luces intermitentes, nin nos puchos vermellos rematados cun pompón blanco. A min o que me leva ó nadal de cando era pequena, nese nadal no que casi nunca puido haber regalos na mañá de Reis, nin turrón de anuncio despois do menú do revista, é o quentiño da cociña de leña da casa familiar de Mirás, uns entrando e outros saindo, e eu xogando ás cartas co meu irmán pablo e discutindo con paixón se hai trampa ou non na súa xogada...! Ese refuxio do calor e xogo é o que me trasporta a aqueles días de nadal de cando nena. Ogallá o bebé que pronto coñeceremos garde na súa memoria tamén o recordo do quentiño dunha cociña de leña na que sentirse seguro e protexido do frío do mundo.
        *******
Tengo 37 años, estoy embarazada de ocho meses de mi primer hijo que no sabemos si es niño o niña, se acaba el dia de Reyes y con él la Navidad, se acerca cada vez más el momento de recibir a este bebé tan querido. Y en los últimos días pasados entre familia en Mirás me di cuenta de dónde reside para mi el espíritu navideño. No es en el árbol, ni en los regalos, ni en las bandejas de postres, ni en la lista de propósitos, ni en las luces intermitentes, ni en los gorros rojos de pompón blanco. A mi lo que me lleva a la navidad de cuando era pequeña, esa navidad en la que casi nunca pudo haber regalos en la mañana de Reyes, ni turrón de anuncio después del menú de revista, es el calorcito de la cocina de leña de la casa familiar de Mirás, y unos entrando y saliendo, y yo jugando a las cartas con mi hermano pablo y discutiendo con pasión si hay trampa en su tirada de cartas!! 
Ese refugio de calor y juego es lo que me transporta a aquellos días de navidad de cuando niña. Ojalá el bebé que pronto tendremos entre nosotros guarde en su memoria también el recuerdo del calorcito de una cocina de leña en la que sentirse seguro y protegido del frío del mundo.



           

           
































No hay comentarios:

Publicar un comentario