30 oct 2014

en outono...


 



 
 
  

   

   


Pasan os días, medran as noites, e o outono avanza silandeiro, discreto e soleado. Estes días sorprendentemente soleados son vividos na aldea como un regalo, case coma si cada un deles fora o último, antes de que a nube do inverno pecho se pouse enriba dos nosos tellados. Todos pensamos no inverno, si, pero de momento quen está aquí é o outono, e el solo encárgase de recordárnolo en cada recuncho ca súa forza, cas súas cores, cos vermellos e marróns infindos, cos amarelos de tódalas cores. 
Pasa o outono e do taller sae esta serie de neceseres que aquí vos amoso e que naceu inspirada nese baile de cores que nos arrodea nestes días, que nos atrapa e ás veces ata nos estremece de tanta forza que trae. Feliz baile a todo@s!
                                  *******
Pasan los días, crecen las noches, y en este rincón de Galicia el otoño avanza silencioso, discreto y soleado. Las últimas semanas con días sorprendentemente soleados son vividos en la aldea como un regalo, casi como si cada uno de ellos fuera a ser el último, antes de que la gran nube del invierno se pose encima de nuestros tejados. Todos pensamos en el invierno, si, pero de momento quien está aquí es el otoño, y él solito se encarga de recordárnolo en cada rincón con la fuerza de sus colores, de los rojos y marrones infinitos, de los amarillos de todos los colores.
Pasa el otoñoy del taller sale la serie de neceseres que aquí os muestro y que nació inspirada en ese baile de colores que nos rodea estos días, que nos atrapa y a veces nos estremece de tanta fuerza que trae....Feliz baile a tod@s!


                                 

                                 

                                 

                                 

                                 




















22 oct 2014

de coxíns e mermeladas...

                         

                         

                         

                         

A boa acollida dos coxíns-niño esgotou as existencias moi rápidamente e fíxome madrugar máis dun día para poder atender os pedidos que con moito gusto foron servidos. Estes días de outono están sendo longos no taller, por unha parte estou cosendo novos coxíns con novas teas, e por outra estou facendo unha pequena colección de neceseres e bolsas pensando xa no nadal.
Como vos contaba noutro post, os coxins-niño son ideais para refuxiarse na comodidade e deixarse levar polo descanso que ben merecemos ó final do día, cando nos retiramos a ver unha película, a ler, rematalo autodefinido do xornal do domingo, remendar uns calcetíns que aínda están coma novos, ou calcetar un pouquiño mentres charlamos. Son éstes días de preparalo niño do inverno que asoma por veces, e tamén de facer consevas, marmeladas e confituras cos froitos que tan xenerosamente nos ofrecen marmelos, fiegueiras e maceiras que bordean hortas e eiras. Marmeladas que endulzarán as nosas mañáns de inverno e as dos nosos amigos que pasan por aquí e levan un bote, e traen outro, xogando así ó intercambio de sabores e aprendendo novas receitas.                                
                                      *******
La buena acogida de los cojines-nido agotó las existencias muy rápidamente y me hizo madrugar más de un día para poder atender los pedidos que con mucho gusto fueron servidos. Estos días de otoño están siendo largos en el taller, por una parte estoy cosiendo cojines-nido con nuevas telas, y por otra parte estoy haciendo una pequeña colección de neceseres y bolsas pensando ya en el período navideño.
Como os contaba en otro post, los cojines-nido son ideales para refujiarse en la comodidad y dejarse llevar por el descanso bien merecido al final del día, cuando nos retiramos a ver una película, a leer, acabar el autodefinido del periódico del domingo, zurcir unos calcetines que todavía están como nuevos, o calcetar un poquito mientras charlamos. Son éstos días de preparar el nido del invierno que asoma por días, y tamén de hacer conservas, mermeladas y confituras con las frutas que tan generosamente nos ofrecen manzanos, higueras y membrillos que bordean huertas y eras. Mermeladas que endulzarán nuestras mañanas de invierno y las de los amigos que vienen a visitarnos y se llevan un frasco, y nos traen otro, jugando así al intercambio de sabores y aprendiendo nuevas recetas. 

                        

                        

                        

                        







13 oct 2014

Cotó Roig...o algodón máis especial

                               

                               

                               

Cultivar el algodón, hilarlo, tejerlo y confeccionarlo. Ésta es la cadena de producción que quiere recuperar el proyecto del Bages, Cotó Roig para obtener ropa de algodón de buena calidad, respetuosa con el medio ambiente y a un precio asequible "sin que tenga que ir a la otra punta del mundo y volver"
Àngels Perramon para l'ACN (Agencia catalana de noticias)
Más información en: www.cotoroig.cat/es

Xa fai unhas dúas semanas que recibín un paquete moi especial que traía un retal de tea de algodón tecido polas mulleres de Cotò Roig. Un algodón que medra en Andalucía e que se fía e se tece en Girona. Un algodón que respeta o medioambiente e coida cada un dos pasos do proceso de producción poñéndolle nome, apelidos e cara a cada unha das persoas que participan nel.
Un algodón tan amoroso, suave e forte á vez, que con só miralo, incluso antes de tocalo xa te das conta do seu valor especial, tan especial que aínda non me decidín qúe facer con el... 
Quizais, como suxeriu a amiga Caterina, quizáis algún coxín bordado y alunha prenda pequeniña para o bebé que estou esperando para dentro de tres meses, quizás, si, ésas sexan as prendas máis especiales que agora mismo poida coser...
                                  *******
Hace ya un par de semanas que recibí un paquete muy especial que traía n retal de tela de algodón tejido por las mujeres del proyecto Cotó Roig. Un algodón que crece en los campos de Andalucía y que se hila y teje en Girona. Un algodón que respeta el medioambiente y cuida cada uno de los pasos de producción poniéndole nombre, apellidos y cara a cada una de las personas que participan en él.
Un algodón tan amoroso, suave y fuerte a la vez, que con solo mirarlo, incluso antes de tocarlo ya te das cuenta de su valor especial, tan especial que todavía no decidí qué coser con él.
Quizás, como sugirió la amiga Caterina, quizás algún cojín bordado y algunas pequeñas prendas para el bebé que estoy esperando paraa dentro de tres meses, quizás ésas sean las prendas más especiales que ahora mismo pueda coser...
 
                                

















6 oct 2014

de bolsas de entrega

                                       

                                       

                                       

                                       

                                       

                                       

                                       

                                       

Comendo a primeira mandarina do outono, eu laiábame ca miña irmá da dificultade de atopar no mercado bolsas grandes nas que entregar os pedidos en man dos coxíns "niño", bolsas bonitas que non fosen de tacto plasticoso e artificial e importadas de China. Miña irmá zanxou os meus lamentos preguntándome, e logo por qué non as fas ti?
E ó día seguinte comencei a idear estas bolsas, grandes e reutilizables, pechadas con bies de cores que á vez fai de asa. Atopar a maneira de manexar o papel para coserlle o bies sen enrugalo demasiado non foi doado, pero a partir da segunda bolsa todo comenzou a sair moito mellor e cada avance ía anímandome. 
Hoxe amósovos unha mostra do proceso e outra do resultado, a ver qué vos parece!
                                         *******
Comiendo la primera mandarina del otoño, yo me lamentaba con mi hermana de la dificultad de encontrar en el mercado bolsas grandes en las que entregar los pedidos en mano de los cojines "nido", bolsas bonitas que no fuesen de tacto plasticoso y artificial e importadas de China. Mi hermana zanjó mis lamentos preguntándome, y por qué no las haces tú? 
Y al día siguiente comencé a idear estas bolsas, grandes y reutilizables, cerradas con bies de colores que también hace de asa. Encontrar la forma de manejar el papel para coser el bies sin arrugarlo demasiado fué algo complicado, pero a partir de la segunda bolsa todo comenzó a salir mucho mejor y cada avance me iba animando. 
Hoy os enseño un poco del proceso y otro poco del resultado, a ver qué os parece!