6 abr 2014

en dia de colada

                                        

                                        


Nacín no rural, onde os nenos comezan a traballar dende que son nenos. E xa de pequena a miña tarefa cotidiana preferida era tendela coada.
O outro día pola mañán estaba no taller cosendo, e non sei se por astenia primaveral ou porque me tocaba, o caso é  que me sentia moi cansa sen motivo aparente, e á miña cabeza viñeron unha chea de dúbidas e inseguridades acerca do futuro e dos camiños da vida.
Escoitei a musiquiña que emite a lavadora cando remata o programa de lavado e decidín facer un descansiño para sair a tendela coada de roupa blanca.
E cando xa estaba rematando, ó carón da tina da roupa, mirándome discretamente, alí estaba, un trebo de catro follas esperando a ser descoberto por alguén a quen pararlle eses pensamentos grises que ás veces nos invaden e queren planear por nós.
                          *********
En el mundo rural donde nací los niños empezaban a trabajar desde que son niños. Y ya de niña, mi tarea cotidiana preferida esa tender la colada.
El otro día por la mañana estaba en el taller cosiendo y me encontraba muy cansada sin motivo aparente, quizás por astenia primaveral o quizás porque me tocaba, y mi cabeza se llenó de dudas e inseguridades sobre el futuro y los caminos de la vida.
Escuché la musiquita que emite la lavadora cuando acaba eñ programa de de lavado y decidí hacer un descansito pata salir a tender la colada de ropa blanca.
Y cuando ya estaba acabando, al lado de la tinaja de ropa, mirándome discretamente, allí estaba, un trébol de cuatro hojas esperando a ser descubierto por alguien a quien parar esos pensamientos grises que a veces nos invaden y quieren planear por nosotros.

                                        




No hay comentarios:

Publicar un comentario